Tadeusz Wojnarski dwukrotnie prezentował w Muzeum Polskim w Rapperswilu swoje obrazy. Były to głównie prace z lat powojennych i artysta sam przygotowywał scenariusz wystaw.

W sobotę 30 marca odbył się wernisaż wystawy prac Tadeusza Wojnarskiego przygotowany przez jego syna, również Tadeusza. Czas wystawy był wybrany świadomie – w maju przypada 75 rocznica bitwy pod Monte Cassino. Tadeusz Wojnarski był jej uczestnikiem w wojskowym mundurze artylerzysty. W maju wystawa będzie reprezentowana w klasztorze na Monte Cassino podczas uroczystych obchodów rocznicy bitwy. Jak stwierdził T. Wojnarski jun. „dwa miejsca wystawiennicze mają wielką symbolikę: na Monte Cassino walczył mój Ojciec jako kapral o wolność Polski, Polskie Muzeum w Rapperswilu symbolizuje jego walkę o niepodległość Polski inną bronią. Kolejne wystawy odbędą się w Polsce”.

Na wystawę złożyły się prace dokumentujące szlak wojenny Tadeusza Wojnarskiego – od chwili deportowania w głąb Związku Radzieckiego, poprzez łagier w pobliżu Iwdielu, Persję, Palestynę do końca walk we Włoszech, w Bolonii.

Kuratorem wystawy jest Anna Tomczak, historyk sztuki odpowiedzialna w Muzeum za organizację wystaw i zbiory. Licznie zgromadzeni goście, członkowie rodziny Wojnarskich, przyjaciele malarza mogli w kilku wystąpieniach poznać najważniejsze fakty z życia artystycznego malarza. Po emocjonalnym, krótkim wprowadzeniu syna artysty przedstawiającym życie Tadeusza Wojnarskiego została przez kurator wystawy przedstawiona koncepcja wystawy, zaprezentowane najważniejsze obrazy zgromadzone na wystawie i omówiona ich wartość artystyczna. Jak w tekście katalogu napisała Anna Tomczak: „Wystawa (…) obejmuje 79 prac artysty. Składają się na nie prace malarskie (akwarele i gwasze) oraz rysunkowe, dla których prezentacji przyjęto układ chronologiczny, odpowiadający głównym epizodom z jego młodości. Autentyczności opowieści o życiu i twórczości malarza przydają zachowane po nim dokumenty i pamiątki z czasu wojny”.

Gościem szczególnym wernisażu był zaproszony przez pana Wojnarskiego profesor Jan Wiktor Sienkiewicz – historyk sztuki, kurator i najlepszy znawca emigracyjnych środowisk twórczych i ich artystów. Dla samego profesora Sienkiewicza niesłychanym zaskoczeniem była informacja o życiu i obrazach Wojnarskiego. Był on przekonany, że Tadeusz Wojnarski od wielu lat nie żyje i obrazy Wojnarskiego były mu nieznane. W wykładzie profesor Sienkiewicz przypomniał o innych artystach w armii Andersa. Jest to jego główny obszar jego naukowych poszukiwań. Jest autorem książki „ Artyści Andersa”.

Profesor Sienkiewicz omówił walory artystyczne prac Wojnarskiego, ich kolorystykę, tematykę, emocjonalny przekaz. Obrazy przekazują doskonale stany emocjonalne portretowanych osób: szczególnie mocno przemawiają portrety towarzyszy broni rysowane pośpiesznie, ale jakże mocną ręką jeszcze malarza-amatora. Wojnarski dopiero po ukończeniu wojny rozpoczął malarską edukację – początkowo w Rzymie w klasie Mariana Bohusza-Szyszko, a potem na Akademii Sztuk Pięknych w Madrycie.

Bardzo miłym akcentem popołudniowego wernisażu były oprawa muzyczna – na pianinie zagrała melodię „Czerwone maki na Monte Cassino” Zosia, wnuczka artysty, a wnuk Jan zagrał kilka utworów na gitarze elektrycznej. Wystawie towarzyszy bardzo starannie wydany katalog, w którym przedstawiona jest droga życiowa T. Wojnarskiego, artykuł profesora Sienkiewicza oraz wstęp autorstwa kurator wystawy Anny Tomczak. Katalog można zamówić/kupić w Muzeum.

Pokazywana w murach rapperswilskiego zamku wystawa wpisuje się tradycję Muzeum Polskiego w Rapperswilu, którego główną misją jest ratowanie i dokumentacja znajdującego się na obczyźnie polskiego dorobku kulturalnego, inspirowanie i popieranie badań nad kulturą polską za granicą oraz jej szeroko pojęte promowanie.

Autor: Anna Buchmann