Wernisaż odbył się w małym, ale bardzo dostojnym gronie. Na początku otwarcia wystawy dyrektor Muzeum Łazienek Królewskich, prof. zw. dr hab. Zbigniew Wawer (historyk, specjalista w zakresie II wojny światowej, w szczególności 2 Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa) oraz Jürg Burri, ambasador Szwajcarii w Warszawie, przywitali gości. Następnie referat wygłosił prof. zw. dr hab. Jan Wiktor Sienkiewicz (profesor historii sztuki na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu). Tadeusza Wojnarskiego zaliczył do ważnych plastyków spośród licznych artystów polskich na emigracji, zwłaszcza tzw. „Artystów Andersa“ (specjalna dziedzina Sienkiewicza). Był także – wraz z Urszulą Sikorską – współkurator wystawy. Urszulą Sikorską jest kierownikiem działu wystaw Łazienek Królewskich. W swoich słowach odniosła się do jakości obrazów, o której – gdy zobaczyła oryginały – do końca się przekonała. W końcu autor tych słów opowiadał fragmenty z życia swojego ojca, od deportacji na północny Ural do osiedlenia się w Szwajcarii. Przy tej okazji przywitał Joanne Rudniańską, córkę najlepszego przyjaciela Ojca z czasów wojny i który walnie przyczynił się do decyzji o emigracji do Hiszpanii i dalszych losów. Joanna Rudniańska jest obecnie wielokrotnie nagradzaną pisarką w Polsce. Następujący apéro, ufundowany przez Ambasadę Szwajcarii w Warszawie, umożliwił autorowi tych słów przeprowadzenie rozmowy i nawiązanie nowych kontaktów, które mogłyby umożliwić kolejne wystawy w Polsce. Autor pragnie serdecznie podziękować czterem osobom sfotografowanym na zdjęciu nr 15 za umożliwienie zorganizowania tej ważnej wystawy, pierwszej w mieście urodzenia artysty.

Z powodu pandemii Covida obowiązywały maski…

Fot: il. 11, 12, 15: Paweł Czarnecki, Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie. Reszta: Jadwiga Romanowska Wojnarska