198 eksponatów włącznie autoportretem
Autor: Tadeusz Wojnarski jun.
Na tej stronie prezentuję wszystkie znane mi pejzaże mojego śp. Ojca. To prawie 200 prac. Czasami pojawiają się nowe obrazy, będę je na bieżąco uzupełniać. Teksty są surowe (jeszcze tymczasowe). Bardziej szczegółowe informacje na temat życia i pracy można znaleźć w sekcjach “Kalendarium” i “Szczegółowa biografia życia i pracy” oraz na odpowiednich podstronach.
Dzieła przedstawiają naturę w najszerszym znaczeniu. Niektóre przedstawiają również krajobrazy ukształtowane przez człowieka – domy, płoty, ogrody itp.
1942 – 1945 : Czas wojenny – Wojnarski jeszcze amator / samouk
Tadeusz Wojnarski jun. stara się pokazać w Warszawie jednocześnie wystawę «Z nieludzkiej ziemi do Włoch». Jeśli się uda, trzeba będzie uzgodnić, gdzie zostaną pokazane oryginały i gdzie kopie.
1946 – 1959 Studja, Włochy i Hiszpania – Studium in Italien und Spanien
Po wojnie Wojnarski rozpoczął studia malarskie, w 1946 roku w Rzymie, a od 1947 roku w Madrycie. Jego siła twórcza była ogromna, ale nie tworzył krajobrazów. We wrześniu 1949 roku po raz pierwszy przyjechał do Szwajcarii – na zaproszenie swojej przyszłej teściowej. W tym czasie dużo podróżował. Oprócz dwóch portretów w oleju Ewy Zawadzńskiej – swojej przyszłej żony, rysował głównie tuszem widoki miast. Jedyne rysunki pejzażowe wykonał dnia 6.9.1949 nad jeziorami Thunersee i Brienzersee w kantonie Berno. Te trzy szkice to jego jedyne trzy rysunki pejzażowe wykonane tuszem.
Kolejne trzy może i cztery obrazy powstały 1951 podczas miesiąca miodowego na Majorce, gdzie Wojnarski namalował ich co najmniej 15. Bo tyle wystawił według spisu wystawy w lutym 1952 w «Galerias XAGRA» w Madrycie.
Obraz «Odporne drzewko» (na liście wystawy znajduje się tytuł «Pino fantastico») jest interesujące w związku z wypowiedzią profesora Mariana Bohusza-Szyszki w Rzymie, że «(. . . ) każdy obraz prawdziwego artysty jest portretem jego samego». Patrz anegdota w rozdziale 1946 – Na studiach w Rzymie. Jeśli jeden z obrazów Wojnarskiego odnosi się do tego spostrzeżenia, to właśnie ten naj bardziej. Podobnie jak on, to drzewko również przeżyło wiele tragicznych losów. Teraz – podczas miesiąca miodowego – wraca optymistycznie do siebie i dąży do góry.
Wojnarski w czasie w Hiszpani mało się zajmował peizażami.W latach 1952 i 1955 odwiedzal rodzine w Szwajcarii. Park pałacem może powstał w Hiszpani, obrazy hortensjami raczej w szwajcarii.Tadeusz jun. przypomina sobie podruże do Zarauz nad Atlantykiem.
1959 – 1975 Pierwszy okres w Szwajcarii
W pierwszym czasie w Szwajcarii (od 1959 r.) Wojnarski malował bardzo mało. Początki były ciężkie i był zajęty pracą pozaartystyczną, aby utrzymać rodzine, ale z czasem także działaniem w Polonii Szwajcarskiej. Dopiero w roku 1967 rozpoczoł poważnie aktywnoście malarskie, w tym także pejzaże.
Od 1970 roku wzrastasła aktywność artystyczna. Tadeusz Wojnarski zaczął eksperymentować z nowymi technikami. Latem stworzył pare prac olejnych na drewnie oraz obraz «Górski domek», pierwszy w technice gwasz-czarna kredka (wykonał jednak już w 1956 roku jednorazowo projekt plakatu w tej samej technice). Ale dopiero w roku 1974 – po wielu różnych eksperymentach – zaczął ją stosować na dużą skalę i stworzył do końca życia ponad 300 obrazów (miasta i pejzaże).
*) Farba, zwłaszcza w narożnikach, odprysneła. Profesjonalna renowacja by się przydała, najlepiej w Polsce.
W roku 1973 konkretnie rozpoczoł malowanie techniką gwasz i czarną kredką na papierze. Począdkowo jeszcze czerwoną i niebieską techniką.
1976 – 1987 Szwajcaria i podróże – Schweiz und Reisen
W tym czasie Wojnarski malował dodatkowo pewien okres pastelem. Większość portrety, póżniej akty. Te dwa obrazy z roku 1977 są jedyne krajobrazy tą techniką. Bardzo ładne, zwłaszcza las. Proponuję je koniecznie pokazać na wystawie.
1988 – 1999 Po emeryturze – Nach der Pensionierung
xxxxxxxxxxx
Bardzo twórczy rok z podróżami przez Szwajcarię i wyjazdami do Włoch. Dodatkowo pierwsza z dwóch podróży do Polski od czasów wojny. Tadeusz Wojnarski niewiele tu malował, bo przede wszystkim chciał dużo zobaczyć i odwiedzić przyjaciół i krewnych. Stworzył tylko dwa krajobrazy, trzeci jeszcze w 1994 roku, w czasie drugiej i ostatniej podróży do swojej ukochanej ojczyzny.
W pierwszej połowie lat 90. twórczość była nadal znacznya, choć już nie tak liczna jak w rekordowym roku 1988 (prawie 50 zarejestrowanych utworów). W połowie 1996 roku u ojca zostaje zdiagnozowany rak. W tym roku naliczyłem jeszcze dziesięć prac, w 1997 dwie. Staw z liliami wodnymi z 1997 roku jest chyba jego ostatnim obrazem – lilie wodne – może hołd dla Claude’a Moneta?
Coraz bardziej dotknięty chorobą, rezygnuje z pracy w organizacjach polskich w Szwajcarii oraz z kierownictwa «Naszej Gazetki».
Resztkami sił, od połowy 1997 roku – świadomy, że jego czas na tym świecie dobiega końca – zaczął realizować swoją ostatnią potrzebę: spisać drugą część swoich autobiograficznych opowieści pod pseudonimem Jan Pył – «Opowiadania z późniejszej młodości». W nich przetworzył swoje dalsze doświadczenia: szkolenie wojskowe na Bliskim Wschodzie 1942-43, walki we Włoszech 1944-1945, a po wojnie studia u profesora Mariana Bohusza-Szyszko i na Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie 1946. Do śmierci udało mu się ukończyć surowz tekst. Wspomnienia te nie zostały do tej pory opublikowane. Ale stały się one cennym źródłem w badaniach dla tej strony. Tadeusz Wojnarski zmarł po długiej chorobie nowotworowej w dniu 7. Sierpień 1999 r.
Obraz Z1 powstał prawdopodobnie między 1970 i 1980. Reszta raczej po 1980 r.
Na tej stonie są wszystkie nam znane i dostępne obrazy krajobrazami. Ilość obrazów: 197.
Wszystkie prawa zastrzeżone dla – Alle Rechte vorbehalten für – All rights reserved by:
Tadeusz Wojnarski 2020-2025
Webdesign: S P E C T A R
Odpowiedyialność – Verantwortung – Responsibility:
Tadeusz Wojnarski (jun.)
Wszystkie prawa zastrzeżone dla Tadeusz Wojnarski 2020-2021 – All rights reserved by Tadeusz Wojnarski 2020-2021
Webdesign: S P E C T A R
Odpowiedyialność – Verantwortung – Responsibility:
Tadeusz Wojnarski (jun.)