Możliwa karykatura Lucjana Słoty (bez daty, między 1942 i 1945)
Tadeusz Wojnarski [?] podczas tworzenia scenografii do przedstawienia teatru pułkowego; Irak, 1942 lub 1943. Choć artysta jest widoczny tylko od tyłu, jestę niemal pewien, że to mój ojciec.
Źródło: N. Davies, Szlak nadziei, Rosikon Press 2018 (wyd. 3), s. 254; za zgodą wydawcy J. Rosikonia
1. Teatr 2-go Karpackiego Pułku Artylerii Lekkiej – 2 PAL: Mój ojciec zorganizował swoim przyjacielem «Staszkiem» (Jarosław Henryk Rudniański) w Iraku teatr pułkowy. Czy ma ktoś jeszcze jakieś wiedze lub fotografie o tym? Prosze spojżyć do artykułu (Na bliskim Wschodzie) i na fotografie po lewej stronie: Czy to fotografia teatru 2 PAL-u w Iraku 1942/43?
Artykół o wystawie fotografii, Bliski Wschód, lipiec 1943. Fotografia Tadeusz Wojnarski [?] była pokazana w czasie tej wystawy i w tym miejscu publikowana.
Źródło: Prof. dr Jan W. Sienkiewicz, Astyści Andersa 2017 s. 29
2. Kurs maturalny Barbara, Palestyna 1943/44: Może są gdzieś w jakimś archiwum fotografie kursu maturalnego, zwłaszcza profesorów. Aby poznać osoby na karyaturach. Zwłaszcza te dwie tu wystawione, czy to są pan profesor por. Staszewski i pani profesor ochotniczka Mostowicz (myślę że tak – ale brakuje pewność).
„Zabieramy głos” grudzień 1943. Dział kursów maturalnych Armii Polskiej na Wschodzie APW. Dodatek do miesięcznika „Junak“, Rok 1, Nr 12. Publikacje Tadeusza Wojnarskiego na stronie 4.
„Zabieramy głos” styczeń 1944. Dział kursów maturalnych Armii Polskiej na Wschodzie APW. Dodatek do miesięcznika „Junak“, Rok 2, Nr 1. Publikacje Tadeusza Wojnarskiego na stronie 4.
3. Kronika 2-go Karpackiego Pułku Artylerii Lekkiej – 2 PAL: Mój ojciec robił do chroniki pułkowej karykatury. Kronike prowadził ppor. Józef «Zeflik» Wróblewski. Między inym narysował półkownika, a on się zemścił i ojciec długo czekał na gwiastke (cytat na stronie «Na frońcie we Włoszech»). Czy ktoś wie, gdzie ta kronika się znajduje?
4. Poszukiwanie: Lucjan «Lutek» Słota. był Ojca bardzo ważnym pryzjaciółem. Urodził się 1923 i był podporucznikiem. Na Monte Cassino był bliskim światkiem jak zgineli tragicznie koledzy (Michał Kopytko i «Eksplozja w piątej»). Po wojnie wyjechał do Wielkiej Brytanii.
Był jeszcze jeden bliski kolega: Henryk Mleczko.
Każda wskazówka mnie ucieszy, dziękuję (wtadeusz(at)bluewin.ch).
5. Pułkowe Kino (Kino 71): Po wojnie (lato 1945) założono pułkowe kino (nadal 2-go Karpackiego Pułku Artylerii Lekkiej – 2 PAL). Ojciec namalował na Autobus-Kino dekoracje figór Dysneja. Zachowały się szkice techniką gweaszu (zobacz obrazek po lewej stronie i na strone Wojna skończona. I co dalej?). Czy ktoś ma lub widział jakieś zdjęcia odpowiednio dekorowonego autobusa?
6. Aleksander «Alek» Werner: Mój ojciec nauczył się w 1946 roku techniki rysowania tuszem od «Aleka». Częściowo podróżowali razem przez Włochy. Szukam rysunków Alexandra Wernera z tego okresu, aby zbadać wzajemne wpływy artystyczne (patrz Na studiach w Rzymie i następne strony).
Katalog jednej z wystaw w «Circolo Artistico Internazionale.» Tu przychodził Wojnarski dużo na rysowanie aktów. Może i tu wystawiał?
Źródło: Prof. dr Jan W. Sienkiewicz, Astyści Andersa 2017 s. 29
Wszystkie prawa zastrzeżone dla – Alle Rechte vorbehalten für – All rights reserved by:
Tadeusz Wojnarski 2020-2025
Webdesign: S P E C T A R
Odpowiedyialność – Verantwortung – Responsibility:
Tadeusz Wojnarski (jun.)
Wszystkie prawa zastrzeżone dla Tadeusz Wojnarski 2020-2021 – All rights reserved by Tadeusz Wojnarski 2020-2021
Webdesign: S P E C T A R
Odpowiedyialność – Verantwortung – Responsibility:
Tadeusz Wojnarski (jun.)