1987 – 1999 Po emeryturze
W 1987 roku mój ojciec przeszedł na emeryturę. Jego moc twórcza pozostała niepowstrzymana. Jeszcze częściej podróżował do Włoch i przez Szwajcarię, tworzył kilkadziesiąt obrazów rocznie, głównie gwaszy. Wzrosła aktywność wystawiennicza i kursy malarskie.
Bardzo twórczy rok z podróżami przez Szwajcarię i wyjazdami do Włoch. Dodatkowo pierwsza z dwóch podróży do Polski od czasów wojny. Tadeusz Wojnarski niewiele tu malował, bo przede wszystkim chciał dużo zobaczyć i odwiedzić przyjaciół i krewnych. Stworzył tylko dwa krajobrazy, trzeci jeszcze w 1994 roku, w czasie drugiej i ostatniej podróży do swojej ukochanej ojczyzny.
W pierwszej połowie lat 90-tych twórczość była nadal znacznya, choć już nie tak liczna jak w rekordowym roku 1988 (prawie 50 zarejestrowanych utworów). W połowie 1996 roku u ojca został zdiagnozowany rak. Choroba nowotworowa hamowała działalność artystyczną i ojciec malował coraz mniej. 1996 ostatnia podróż do swoich ulubionych Włoch. W tym roku naliczyłem jeszcze dziesięć prac, w 1997 tylko jeszcze dwie. Latem namalował swój prawdopodobnie ostatni obraz – staw z liliami wodnymi. Może to hołd dla Claude’a Moneta?
W pierwszej połowie lat 90. twórczość była nadal znacznya, choć już nie tak liczna jak w rekordowym roku 1988 (prawie 50 zarejestrowanych utworów). W połowie 1996 roku u ojca zostaje zdiagnozowany rak. W tym roku naliczyłem jeszcze dziesięć prac, w 1997 dwie. Staw z liliami wodnymi z 1997 roku jest chyba jego ostatnim obrazem – lilie wodne – może hołd dla Claude’a Moneta?
Coraz bardziej dotknięty chorobą, rezygnuje z pracy w organizacjach polskich w Szwajcarii oraz z kierownictwa «Naszej Gazetki».
Resztkami sił, od połowy 1997 roku – świadomy, że jego czas na tym świecie dobiega końca – zaczął realizować swoją ostatnią potrzebę: spisać drugą część swoich autobiograficznych opowieści pod pseudonimem Jan Pył – «Opowiadania z późniejszej młodości». W nich przetworzył swoje dalsze doświadczenia: szkolenie wojskowe na Bliskim Wschodzie 1942-43, walki we Włoszech 1944-1945, a po wojnie studia u profesora Mariana Bohusza-Szyszko i na Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie 1946. Do śmierci udało mu się ukończyć surowz tekst. Wspomnienia te nie zostały do tej pory opublikowane. Ale stały się one cennym źródłem w badaniach dla tej strony. Tadeusz Wojnarski zmarł po długiej chorobie nowotworowej w dniu 7. Sierpień 1999 r.
Obraz Z1 powstał prawdopodobnie między 1970 i 1980. Reszta raczej po 1980 r.
Wszystkie prawa zastrzeżone dla – Alle Rechte vorbehalten für – All rights reserved by:
Tadeusz Wojnarski 2020-2025
Webdesign: S P E C T A R
Odpowiedyialność – Verantwortung – Responsibility:
Tadeusz Wojnarski (jun.)
Wszystkie prawa zastrzeżone dla Tadeusz Wojnarski 2020-2021 – All rights reserved by Tadeusz Wojnarski 2020-2021
Webdesign: S P E C T A R
Odpowiedyialność – Verantwortung – Responsibility:
Tadeusz Wojnarski (jun.)